boğulup kaçacağım kadar sevecen ve düzgün bir ailem vardı. serseri olan bendim. anneme "kocam geç kaldı dersen 20.00 yerine, 20.30'da gelmiştir" dediklerini kulağımla duydum. 35 yıl sadık kaldı anneme. bir gün bir arkadaşı "seni mantia ile gördük" demiş... o da gülerek "hanımdı benim ya.." diye yanıtlamış. annem ölmeden 2 yıl önceydi bu olay.

inanılmaz yakışıklıydı. annem evliliklerinin 35. yılında ölünce dağıttı. emel sayın ile bile ilişkisi oldu. o zamanki emel sayın'ın eşinin "fedailerinden" bir telefon kulübesine girerek saklandığını biliyorum.

gençliğinde bir erkek arkadaşı -kankası- ile eşcinsel ilişkisi olduğu hakkında dedikodu çıktığını gülerek kendi anlatırdı. bu kişi sonraki yıllarda hava kuvvetleri komutanı oldu ve "karnım, selçukların (babamın) evine gelince doyardı" dediğini de kulaklarımla duydum.

yıllarca eşcinsel değildim. sonra bir gün değişti dengeler...

alemci adamdı, keyifliydi. yaşasa söylerdim ve "ulan haylaz kime çektin, gel içelim" derdi. eminim buna, çünkü başka söylediğim akıl almaz gerçeklerimi duyunca "onu bilemem, ama bildiğim oğlumun yanlış yapmayacağıdır" demişti.

bu "şu faktörü, bu faktörü"ler, kurallar, bir dogmaya tıkmaya uğraşmalar bu dünyayı bu kadar zor bir yere çeviriyor... bazı doktorlara da iyi kazanç kapısı oluyor.