tezi tam tersi açıdan ele aldığımızda babasıyla arası gayet iyi olup, ilgi, güven, şefkat adına hiçbir eksiklik yaşamadan büyüyen bir çok erkeğin de eşcinsel olduğunu düşünürsek doğrudan ilgilidir diyemeyiz ama en azından kendimden ve çevremden bildiğim bir çok eşcinselin (sadece erkekler değil kadınların da) baba figürüyle, bakınız burada baba demiyorum çünkü baba ve baba figürü iki farklı şeydir, sorun yaşadığı da bir gerçektir. baba dediğimiz gerçekte var olan babamız iken baba figürü bizim kafamızda kurguladığımız ve olmasını beklediğimiz babamızdır. işbu figürün bir süre sonra kof çıkması sonucu babayla çatışmaya girmek de kaçınılmazdır. tanıdığım bir çok eşcinselin babasıyla bu problemi yaşadığını bildiğimden bu tez(ki ilk defa burada öne sürülmemiştir) bir yerde mantıklı gelse de diğer örnekleri düşününce de tam bir bağlantı kurmak biraz mantıksız geliyor.