bazı "eski arkadaşlar" o kadar güzel nefes alırlardı ki uyurken sırf o anları kaçırmamak için uykusuz kalıp işe uykusuz gitmeyi göze alır izlerdim. bazı "eski arkadaşlar" o kadar merhametliydi ki sırf biraz daha sarılmak için daha erken uyanırdım. bazı "eski arkadaşlar" o kadar güzel kokarlardı ki sırf burnum alışıp da kokuyu algılayamaz hale gelmesin diye çok sık nefes alıp vermezdim. bazı "eski arkadaşlar" o kadar başka eski arkadaşlardı ki o sonsuz şefkatte sarhoş gibi olur sanki kimseyi çok da fazla dert etmezdim ve bazı "eski arkadaşlar" o kadar fazlaydı ki zamanında onlar için eksilmeyi göze almıştım. eksildim bitti. o "eski arkadaşlar" öyle işte "eski arkadaşlar".