gitti, bir daha da gelmedi.

çok özlüyorum hakim bey. hem de çok. umarım gittiği yer daha güzeldir.

çok kıymetlidir bir çoğunda gerçek samimiyet vardır. araya yıllar, yollar, insanlar girmiştir bağlar kopmuştur ama dipçik gibi hafızada durandır.

bazı "eski arkadaşlar" o kadar güzel nefes alırlardı ki uyurken sırf o anları kaçırmamak için uykusuz kalıp işe uykusuz gitmeyi göze alır izlerdim. bazı "eski arkadaşlar" o kadar merhametliydi ki sırf biraz daha sarılmak için daha erken uyanırdım. bazı "eski arkadaşlar" o kadar güzel kokarlardı ki sırf burnum alışıp da kokuyu algılayamaz hale gelmesin diye çok sık nefes alıp vermezdim. bazı "eski arkadaşlar" o kadar başka eski arkadaşlardı ki o sonsuz şefkatte sarhoş gibi olur sanki kimseyi çok da fazla dert etmezdim ve bazı "eski arkadaşlar" o kadar fazlaydı ki zamanında onlar için eksilmeyi göze almıştım. eksildim bitti. o "eski arkadaşlar" öyle işte "eski arkadaşlar".

iki tanesini şimdiden bu kategoriye soktuğum arkadaş tipi. birisi, çok iyi anlaşmamıza rağmen, sevgili bulunca beni küçük görmeye başladı. bu da yetmezmiş gibi, sağlık sorunlarımla alay etti. sanki ben hak etmişim de ondan olmuş gibi konuştu. diğeri de ameliyat olduktan sonra ziyaretine geleceğim dedi, bir haftadır gelmedi. bu kadar oyuna gelemem ben. direkt sildim ikisini de. kötü oldu. ikisi de eşcinsel olduğumu biliyordu oysaki.

hatırlayamadığım arkadaş.*

eski sevgilinin de dahil olduğu gruptur. en azından olması gerekendir.