insan doğası kavramı oldukça sorunlu bir kavram. bu kavramı oturup entry girdiğimiz bir mecrada vegan beslenmeyi tartışırken -altını çiziyorum tartışırken- yapıyor olmak daha da ilginç. aslanlar tartışıyorlar mı acaba ya ben şu geyiği yesem mi yemesem mi diye. hayır. çünkü hayvanlar söz konusu olduğu olduğunda canlılığın yanısıra toplumsal inşa denen şeyler yoktur. ne etçil hayvanlar yediklerini hapseder ne de otçul hayvanlar yediklerini üretebilir. insan ki bunların hepsini yapıp bir de üstüne "soyu tükeniyor bu hayvanın, canı yanıyor" düşüncesine gelip farklı tavırları ya da politikaları üretebilir. netice olarak doğa kavramı insan için belirleyici bir kavram değildir. insan inşacı ve anlamlandıran bir varlıktır. bu veganlık mevzusuna bu açıdan baktığımızda gayet benimsenebilecek bir mevzu. eğer doğa mevzusuna girersek de sağlıklı veganları ne yapacağız ? onlar insan doğasından dışlanmış bir yapıdalar mı yoksa?

faşistlik mevzusunaa gelince ingeborg bachmann malina isimli kitabında şöyle der; "faşizm, atılan ilk bombalarla başlamaz, her gazetede üzerine bir şeyler yazılabilecek olan terörle de başlamaz. faşizm, insanlar arasındaki ilişkilerde başlar, iki insan arasındaki ilişkide başlar." bir tartışmayı faşizm olarak adlandırmak da siyasi kişilikler üzerinden kendine dokunulmazlık kılmak ya da saldırıda bulunmak da işte bu alıntıdaki insanın ürünüdür diye düşünüyorum .