3 heteroyla beraber olan 4 aylık ev arkadaşı serüvenim, bu olayın ne kadar korkunç, sıkıcı, rahatsız edici olduğunu gözler önüne seriyor. öğrenci evi kavramı "kaşar evi" olarak adaptasyona uğramıştı sayelerinde. her gün başka bir kız, her gün başka bir cinsellik içerikli konuşmalar, ambalajları açılmamış kitaplar ve yığılmış bulaşıklar. üstüne üstlük evde oluşan sigara dumanından dolayı göz gözü görmemesi gibi kahrolası şeyler de olabilmiştir. sarhoş olup kusmaları da dahil.

bunların hepsi mecburiyetten dolayıydı zaten, isteyerek çıkmazdım o tiplerle. en azından bu mutsuzluk bana 8 aylık hazırlığı 6 ayda bitirme olanağı sağladı, sağolsunlar... sonuç olarak kendime ev arkadaşı bulmak da zorlanacak gibiyim seneye. içkisi, sigarası, seksi olmayan birini bulmak zor, üniversitede daha zor!