küçüklüğümden kalan ağır travma. ilk civcivim nedeni açıklanamayan nedenlerden ellerimde can vermişti. ölmesin diye her gece sıcak su şişesi koymuştum kutusuna. olmadı, son kez öttü ve bedeni kaskatı kesildi. çok ağladığımo hatırlıyorum. sonrasında bir civcivim daha olmuştu, öncekinin anısına buna çok çok iyi bakmıştım, büyüdü. bahçede gözüm gibi baktım, tavuk oldu. köye göndermiştik. yıllar geçti hala yaşıyormuş diye duymuştum birkaç yıl önce. bu da böyle bir anımdır.