aslında son derece mütevazi bir durumdur facebook. zaman tüneli reklam filmini izlediğinizde sizin yaşamınızın bir dijital kopyası olduğundan bahseder. yukarıda bahsedilen aşırılıklar kesinlikle hasta ruhlu kullanıcıların ruh hallerini yansıtmaktadır.

mecburi olarak iki hesabım var. çünkü iki hayat yaşıyorum. biri nişanlısıyla kibrit kutusu kadar evde gayet sade bir hayat süren mutlu ve atraksiyonlu çift. diğeri bekar evinde kalan annelerin gözde damat adayı. esen kullandığım hesabım 'esas' ben. yani, nişanlılığımın, hayatımın her detayını verdiğim hesap. ancak bir gün dayım saatlerce telefonda fotoğraf yüklerken görüp de ne yapıyorsun sen diye sorunca facebook'a yüklüyorum dedim ve o zaman film koptu çünkü sülale beni kullanmıor olarak biliyor.

daha sonra bir hesap daha açtım ve gey olduğumu bilmeyen iş çevrem + sülalem için kullanmaya başladım. 2-3 aya bir girip bir kaç resim yüklüyorum ve 1 yıldır görmediğim canım kuzenimin fotoğraflarına bakıyorum bazen. o hesaptaki toplam arkadaş sayım 32. zaten süre gelen hesaptaki arkadaş sayım 180 küsür.

bir şekilde bana da pek tabi tanımadığım insanlardan davetler geliyor. onların isteklerini kabul etmeden önce mesajla, üzgünüm sizi hatırlayamadım gibi bir cümle iletince herhangi bir baskı olmuyor çünkü süre gelen her önüne geleni ekleyebilirim kalıplarını kırıyorum.

profesyonel çevre ile olan iletişimimi pek tabi linkedin'den sürdürüyorum.