ray bradbury'nin itfaiyenin görevinin yangınları söndürmekten kitap yakmaya evrildiği ve dünyayı kitaplardan temizlenmiş bir yer haline dönüştürmeye çalışan devlet anlayışının hakim olduğu bir gelecek tahayyülü üzerine kurulu kültleşmiş kitabı. kitabın adı, kitap kağıdının fahrenheit cinsinden yanma derecesine tekabül eder.

kitap yakmakla görevlendirmiş montag'ın kitapları keşfetmesi ve yazıldığı günlerde, onlarca yıl sonrası için neredeyse kehanet diyebileceğimiz bir çok şeyin günümüzde gerçekleşmiş olması ayrıca ilginçtir. özellikle, insanlara "hiçbir şey" vermeyen yarışma programları ve "izleyenlerin" kendilerini bir parçası gibi görmeye başladıkları nehir-dizilerle alakalı satırlar kitabı daha da ilginç kılmaktadır.

kitap, devlet'in elinden kurtarılmış kitapların, kelimesi kelimesine insanlar tarafından hatmedildiği bir bölümle biter..."ben, platon'un cumhuriyet'iyim..."

kitaptan;
..."onlara yarışmalar düzenle, en popüler şarkıların sözlerini, devletlerin başkentlerini veya iowa'da geçen yıl ne kadar mısır yetiştirildiğini bilerek kazansınlar. onları patlamalarına neden olmayacak bilgilerle doldur, öyle lanet olası 'olaylarla' tıka basa yap ki, kendilerini bilgileriyle gerçekten "zeki" hissetsinler. sonra düşündüklerini hissedecekler, hiç kımıldamadan hareket ettikleri hissine kapılacaklar ve mutlu olacaklar, çünkü bu tür olaylar değişmezler."

..."hepimiz birbirimize benzemeliyiz. hiç de anayasanın dediği gibi, kimse eşit ve özgür doğmamıştır, herkes eşit yapılır. her insan bir diğerinin sureti olunca herkes mutlu olur, ortada çekinilecek, korkulacak, herkesi kendisini yargılamasına yol açacak dağlar yoktur."