iki erkek bir birine neden ilgi duyar, ben niye bu durumdayım zerre sorgulamadım neysem oyum ama bu ortamdaki yaş takıntısı neden niçin olur hiç bir zaman anlam veremedim. ben çocukken bırak bir yaşlıyla sevişmeyi, içtiği bardaktan su içmeyi bile midem kaldırmazken nasıl oluyor da o dudaklara yapışıp sabaha kadar sevişsem midem kaldıracak duruma geldim. yaşıtlarımla evde deli gibi sevişip dışarıda iki kanka gibi dolaşıp beraber sinemaya, maça gidip aynı heyecanlara sahip olup aynı hisleri yaşamak varken neden heyecanını, duygularını yitirmiş, dışarıya baba oğul izlenimi veren, sen ilk sevgili deneyimi yaşarken kendisi feleğin çemberinden geçmiş birine gönül bağlıyorum. nedir bunun sebebi? bu psikolojik bir hastalık mı gerçekten! peki bu bir hastalıksa o dünyanın en mutlu insanı olduğum zamanlar, o dünyanın üstüme yıkıldığı anlar yalan mı hepsi...

ben bu takıntımın genellenmesini istemem; ne orta yaşlı/yaşlı erkekler için ne de genç/ergen erkekler için... hepiniz ergen oldunuz hepiniz umuyorum ki yaşlı da olacaksınız; empati yaparak kendinize nasıl davranılsa hoşunuza giderdi düşünün, ona göre bir şeyler söyleyin, bir şeyler yapın derim ben.

ben yaş kavramından bir kişinin kaç senedir dünyada nefes aldığını gösteriyor olmasından başka bir anlam çıkarmıyorum. siz de çıkarmayın bana sorarsanız. şayet 20’lerinin başında olgunluğuyla hepimizi tokatlayacak adamlar/kadınlar da tanıdım, 50’sine merdiven dayamış ve hayata, gerçeklere dair zerre fikri olmayan adamlar/kadınlar da tanıdım. genelleme yapar ve önyargı ile yaklaşırsanız, sizin için çok değerli olabilecek kişilerin parmaklarınızın arasından akıp gitmesine neden olursunuz; ruhunuz dahi duymadan...

kendinizi şartlamamanızı öneriyorum. belirli olgunluk seviyeleri olsun ama insanları hayatınızda tutmak için. sizin kurallarınız olsun. daha dün bir arkadaşımla bu konuyu konuştuk.