en zoru;
hele ki mecburiyetten gitmen gerekiyorsa. tüm herşeyini alıp, kalbini, düşüncelerini, pılını pırtını toplayıp defolup gitmek...
ağlamamaya çalışarak, dik durmaya çalışarak. hazmetmeye zorlanarak gitmek. nereye gidebilirsin ki? kim kabul edebilir artık seni? darmadağın saçlarınla, darma duman olmuş fikirlerinle, kanını vücüdunun içinde oraya buraya fışkırtan kalbin ağrılarını durdurmaya çabalarken, kim niye kabul etsin ki seni.
ve kabul edilmek ister misin başkası tarafından artık?