normalde sakallı bıyıklı halinin tatlılar tatlısı sevimli bir ponçiğe dönüştürdüğü beylerin sırf işyeri ya da meslek engeli yüzünden tıraşlı dolaşmak zorunda oluşuyla sınanma hali.

sakal bana acayip yakışıyor ama işyerinde yasak algısıyla eriyen her bünye; çalışmadığı zamanlarda uzattığı sakalları ile agız kenarı salya akış hızında patlama yaşatmaktadır. "vay çocuğa bak; sakalından tutup sevilmelik."

kendi işinin patronu olmayan hemen hemen tüm erkeklerin baş belası durumu. sırf bundan dolayı gül gibi işini bırakanları bilirim.

daha vahimi hayvan gibi bıyık bırakmak isteyip bırakınca cemaatçilere benzemektir.allam yareppim niye moğollar gibi sakal ve bıyığımsı şeyler verdin bu ibne kuluna.

bir haftadır yaşadığım durum.sabah sabah kalkıp traş olmak çok acı çok *

kirli sakal versiyonu ile gelecekte muhtemelen yaşayacağım,kaygı veren durum.

hayvanlar gibi olmasa da sakal bırakmak mükemmel bir özgürlüktür. fakat böyle bir imkan yok ise bıyık bırakmak tercih edilebilir. tümüyle traşlı dolaşmaktansa bıyıkla cemaatçi görünmek pahasına dolaşmayı tercih etmeyi gerektirir.

özellkle üniformalı meslek mensuplarının yapmak zorunda oldukları şey.