iki hafta önce gittiğim bir doğum günü partisinde bir milyoncuya girip aldığım 118 sayfalık çocuk romanı. 22 yaşındaki arkadaşım öyle sevindi ki kendimi suçlu hissettim keşke "sevdiğini biliyorum kızım" demeseydim de unuttum hediye almayı bir milyoncuya girince... diye sıçıp sıvasaydım. neyse ki sonradan heidi'nin o, annemle oturup ağladığımız çizgi dizisinin, on bölümünü indirip allaya pullaya, bir de bir afiş hazırlayıp tekrar gittim. kendimi de iyi hissettim.

heidi çocukluğumun çizgi dizisidir. yamulmuyorsam atv'de çıkardı haftasonları. kahvaltı saatinden sonra oynardı. on civarında. annem, ben ve kız kardeşim çaylarımız da ellerimizde izlerdik. alpler, canlı renkler ve televizyon. çok eğlenceliydi. ben sıdıka'yı unuttuğumda heidi'i de unutuvermiştim.*

dönüşebildiğim çizgi film karakteri. utanmayayım, hemen alp dağlarının zirvesine çıkmışım da basınç ve o2 azlığından çok daha fazla kan pompalanmışçasına vücuduma yanaklarımda kızarmalar görülebilir. başka bir sebebi daha var *

türkçedeki telaffuzu, haydi...

çocukken çok severdim.
dağ, dere, tepe seven bir tip olarak çok özenirdim heidi'ye. köye gittiğimizde bende keçi otlatacağım diye ortalığı ayağa kaldırırdım.
eşşek kadar oldum, hala arada açar izlerim.
hele o giriş introsu; "holllaliyoo..."

son bölümünde clara yürüdüğü için oturup ağladığım çizgi film.

2015 isviçre alman ortak yapımı, konusu bildiğiniz heidi senaryosunun aynısı olan ve güzel kartpostal görüntülerine sahip filmin adıdır. çok şirin bir filmdir, bence sevgiliyle izlenecek filmler kategorisine girer.

türkçe uyarlaması (bkz: dağlar kızı reyhan )