kendimce cevabım olarak değildir demek istiyorum.

kendi hayatımdan birkaç alıntıyı anlatacağım.

7 yaşındayım ve ilkokul 1'e başlamıştım. 2000'li yılların başında okula başlayanlar iyi bilir, beyaz bi' resim çantamız vardı. şu an hâlâ alan var mı bilmiyorum. neyse, ilk günüm ve yanıma tontiş mi tontiş ediz adında (hâlâ adı aklımda kalpkalpkalp) biri oturdu. öyle bir oturdu ki heyecan yapmaya başladığımı daha dün olmuş kadar net hatırlıyorum ve o günden itibaren sürekli onunla ilgilenmeye başlamıştım. yemeklerimizi beraber yerdik ve aşırı keyif alırdım. resim çantasıyla bu konunun ne alakası var demeyin, şimdi oraya bağlıyorum. herkesin zamanında bi' göbek adı olurdu ve ben resim çantamın üzerine pastel boyalarla ediz yazmıştım. ve herkese göbek adım olduğunu söylemiştim. olay bundan ibarette değil, ben bu çocukla 8 yıl boyunca yanyana oturdum ve hep onunla samimiydim.


şimdi sizce ben 7 yaşımda henüz homoseksüelliğin ne olduğunu bilmeden homoseksüel olmayı tercih etmiş olabilir miyim?

ya da şöyle örneklerle devam edeceğim.

sürekli kızlarla barbi giydirme, evcilik, mektup vb. oyunları tercih edip erkeklerle saklambaç, zımba, simit gibi oyunları görmezden gelmem normal mi?


bunu da geçtim, sürekli ablalarımın eteklerini giymeye çalışmam ya da kilotlu çoraplarını giymemde tercih meselesi mi?


ben burdaki çoğu kişinin homoseksüellik hakkında pekte bilgisi olduğunu düşünmüyorum.

babam beni severdi, evet kızlarına daha çok değer verirdi çünkü erkeklere göre daha zayıf ve korunaksız oldukları içindi. ama ben tek oğlu olduğum içinde bana verdiği değer daha farklıydı.

homoseksüelliğin, baba ilgisizliği ile ya da küçük yaşta tacize uğramayla alakası yok.

bu görüşler tamamı ile kendime münhasırdır.

okuduğunuz için teşekkür ederim.

ben de zamanında hep yemek yapmaktan, barbielerden, littlest pet shop hayvanlarından hoşlanırdım. hatta bazen annemin takılarını takıp kıyafetlerini giymekten hoşlanırdım ki halen daha giyinmekten, takılar takmaktan çok hoşlanıyorum. bu transeksüellik değil de ilgiyle alakalı. illaki gaysin diye “kızsal” şeyler yapmak zorunda değilsin, benim arkadaşım vardı gerçekten hani şu babaların dediği “benim oğlum errrrkek gibi” o tarzdı. ama şimdi konuşuyorum , kendisi çok naif çok kibar biri. ilkokul arkadaşım bana aşık olduğunu itiraf etmişti. (geçen sene söyledi)ilkokulda aşıkmış düşünün. kısaca eşcinsellik bir tercih değil yönelim ama bazı şeylerde etkilemiyor değildir, ben tacize uğramıştım ve halen daha annemler bilmiyor. 2. sınıftaydım ve 6 ya giden çocuk beni taciz etmişti. ağlayasım geldi şimdi. neyse ya böyle iştw.