yaşama sevincini hiç mi hiç hissetmemiş, onlarca kez ölmüş olmayı dilemiş, ne hayata, ne insanlara gerektiği değeri verememiş bir birey olarak annenizin büyükbabanızın cesedinin yanında dizlerinin üzerine çöküp ağladığını görmek. cünkü ne insanlar birbirine bu kadar bağlanabilir, ne ölüm bu kadar sarsıcı olabilirdi. ben niye ağlamıyorum, ben neden ağlayamıyorum, bende yanlış olan ne diye düşünürken ne insanları, ne hayatı, ne de dünyayı diğerleri gibi kavrayamadığını fark etmek, farklı olmak, insanlara dair bir şeyin sende eksik olduğunu anlamak.