6 yaşımdan beri insanlar arkamdan konuşuyor: öyle, şöyle, bilmemne diye. 1-2 sene buna çok canım sıkılmışken daha o yaşta anladım ki siz ne yaparsanız yapın insanlar konuşur, insanların ağzı torba değildir ki büzesiniz. istediklerini düşünüp istediklerini konuşabilirler.

o yüzden kendi felsefem, illa ki konuşacaklarsa onlara hakkınızda konuşmaya değer, kaliteli şeyler verin, bırakın konuşsunlar. insanlar konuşur,önemli olan değer verdiğiniz insanların ne dediği, yoksa herkesin ağzı var, nasıl kullanmak kendi bilecekleri iş.

hatta bu konuda kısacası rihanna der ki,

life's too short to be sittin' around miserable
people gonna talk whether you doing bad or good,
....
don't let the bastards get you down
turn it around with another round