iran'da tecavüzcüsünü öldüren kadına idam cezası

bazı gelişmemiş ülkelerde tecavüzün suç sayılmadığını anlamamıza yardımcı olan haberdir.
içi rahat gitmiştir.inanıyorum ki diğer tarafta çok daha rahat edecek.ne iyi etmiştir keşke imkanı olsaydı da o dallamanın etlerini cımbızla çeke çeke gebertseydi.*
böyle de boktan bir ülkede yaşaması değil kadın,insan olarak değerinin olmaması nedeniyle maalesef huzura kavuştuğunu düşünüyorum
keşke çükünü kesip herifin gırtlağına soksaymış da bayrak direğine makattan göndere çekseymiş (ibreti alem), işte o zaman boşuna idam edilmemiş olurdu. tecavüzcüyle evlendirerek çok hümanist yaklaşıyorsunuz gerçekten, hayatını karartan herife bi de kocam desin istiyosunuz kim niye öyle bi yaratıkla evlensin ben olsam ben de öldürürdüm, öldürmekten başka çare yok çünkü, hukuk bize bu miktarda adalet sağlıyosa kalan ölçüyü tamamlamaktan başka bi şey kalmaz bizlere de.
geleneksel pers kültürüne ve gücüne yakışmayan iran şeriatının, şerefsiz-vicdansız yüzünün bir başka örneğidir.
binlerce yıldır hiçbir güce boyun eğmeyip, hem kendi coğrafyasında hem de uluslararası düzeyde öncü ve köklü ürünler verebilmiş bir uygarlığın (fars dili, edebiyatı, bilimi, zerdüştlük, manicilik, şiilik,...vb.) nasıl olup da, dünkü çocuk olan islamın karanlık yüzüne teslim olabildiğini hala anlayabilmiş değilim.

tıpkı türkiye'deki 1980 darbesi gibi, abd'nin parmağı ve tezgahıyla yok edilmiş iran solu ve muhalefetinden sonra yükseltilen humeyni'nin rolünü biliyorum, fakat, bu dışarıdan ithal pisliğin gücünün zayıflatılamamasının nedenlerini hala anlayamıyorum.
selam olsun muhalif ve onurlu pers halkına ve bu uğurda canını feda etmişlerin ruhlarına!
nasıl haksızlığa uğradığı, şu dünyanın adil olmadığına değil de annesine yazmış olduğu mektubuna değineceğim. o kadar güzel, o kadar onurlu ki... hele de şu kısmı:

''iyi kalpli annem, sevgili sholeh, canımdan daha çok sevdiğim, toprağın altında çürümek istemiyorum. gözlerimin, genç kalbimin toza dönüşmesini istemiyorum. ben asılır asılmaz bunu ayarlamanı; kalbimin, böbreğimin, gözlerimin, kemiklerimin, vücudumdan ne nakledilebilirse onları ihtiyacı olanlara hediye etmeni istiyorum. organlarımı alanların ismimi bilmesini, bana bir buket çiçek almalarını hatta benim için dua etmelerini bile istemiyorum.

şunu çok içten söylüyorum, gelip yas tutarak acı çekeceğin bir mezar istemiyorum. benim için siyahlar giymeni istemiyorum. zor günlerimi unutmak için elinden geleni yap. rüzgar beni alıp götürsün.''

http://www.diken.com.tr/annneye-son-mekt...