istanbul güzel bir şehir, ama bazı eksileri yüzünden sevmiyorum:

-gelecek depreme karşı herhangi bir önlem alınmamış olması. istanbul'da 5-10 yıl içerisinde çok şiddetli bir deprem olacakmış. kocaeli'nin halini gördünüz. aynı deprem, bu sefer merkez üssü istanbul'da olursa ne olacak? örneğin antalya'da gerekli önlemler biraz alınmış. ilk önce, yeni yapılan rezidanslar hariç, hiçbir bina 4. katın üstünü çıkamıyor. burada bütün evler 4 katlı. ayrıca burada tarihte, şiddetli bir deprem görülmemiş.

-terörizmin hedef alanı olması. teröristlerin hedef yeri olarak seçeceği iki yerden birisi. o yüzden çok güvenli bir yer değil. antalya o kadar turistik bir yer olmasına rağmen, hiç olay gerçekleşmedi burada. kimse psikopat değil. herkes götünü başını açıp gezebiliyor.
-çok kalabalık olması. nerede çokluk, orada bokluk derler. bir şehir çoğalınca, mal mal insanlar ürüyor. bildiğin ruh hastası insanlar. eskiden antalya'da kimse yokken o kadar mutluydum ki.

-suriyeli dolu olması. antalya'da hiç arap yok. sadece varsa arap turist var. gerçi son zamanlar biraz çoğaldılar gibi.

ayriyetten, büyük şehirlerde olduğunuz zaman rekabet de etmek zorundasınız. bu kadar yıpratıcı rekabetlere nasıl dayanabiliyorsunuz, anlamış değilim. iki üç geyle sikişmek için değer mi?

düzenleme: yeşil alan azlığını unutmuşum. burada dere kenarında oturuyorum mesela, ama istanbul'dakiler eğer çok zengin değillerse bildiğin kenar mahallelerde oturmak zorundalar. kuzenim bodrum katında oturuyordu. 5 dakika yürüsem denize ulaşıyorum, iki saniye yürüsem yoldaki papatyaları toplayıp çay yapabiliyorum, ama bu başkaları için mümkün değil maalesef. oturduğum yerde en az 3 piknik alanı var.