"ben varim. burdayim." diyip ortaya çiktigimiz andan sonra söyleyebilecegimiz ve bünyeye müthis bir rahatlama getirecek olan söz öbegi. toplumun "görünmeyenleri" nin, kendi çarmihlarini bir günah gibi omuzlarinda tasimaktan vazgeçip, toplumun geri kalanina "ilk tasi en günahsiz olan atsin" diyerek meydan okumasi.