ben bunun kamera bile olmadan halini ergenliğimde yaşadım. şuan malum uygulamalarda hala rastladığım ruh hastasının teki, lise ikinci sınıfta bana kendini farklı fotoğraflarla tanıtarak haftalarca konuşmuştu. her gün mesajlaşıp telefonda konuşuyorduk. kafasında yazdığı bir senaryoya, yaşımın verdiği saflıkla öyle bi inandırmıştı ki beni, hiç görmediğim birine sevgilim diyordum hahaha. sonra bir gün eski sevgilisinin bunu kendisiyle tekrar sevgili olmak için tehdit ettiğini, çok zor durumda olduğunu, iletişimi kesmemiz gerektiğini söyledi. ben sınıfta kız arkadaşlarımın “hocam eyegasm’ı tuvalete götürebilir miyiz ağlıyoo” nidaları eşliğinde hüngür hüngür ağlarken itiraf da geldi. bana kendisini beğenmeyeceğimi düşündüğü için yalan söylediğini, çok üzgün olduğunu söyledi ve fotoğrafını gönderdi. haklı olduğu tek konu beğenmeyeceğimi düşünmesiydi. çocuk istismarı denilen şeyin sadece cinsel içerikli olmadığını şuan idrak edebiliyor insan tabi. her karşıma çıkışında engelliyorum ruh hastasını.