çoğu insanın aksine kış en sevdiğim mevsimdir. tavrı bellidir, serttir. ilkbahar ve sonbaharın götü başı oynar hep, hırka almazsın üstüne don vurur; mont alırsın o gün, son on yılın en sıcak bahar günü olur. yazın kıpırdamak istemezsin yapış yapış, pişik dolu günler, amele yanığı (hemen tenha bir plaja gidilip güneşlenilmelidir) atalarımız sağolsun klima ve yaylayı düşünmüşler de azıcık kış gibi olur.

en sevdiğim mevsimdir, ne hüzünlüdür, en fazla iki kişilik yaşanır kışlar ya da eilecek, öyle konu komşu toplanıp pikniğe denize gidilmez, arkadaşlarla yaylalara diye sahile diye onca malzeme alıp gidilmez, ailecek oturulur ya da sevgiliyle evde film izlenir, kestane yenir, yaşlılar bitmek tükenmek bilmez hikayelerini anlatır, yazın doğdum adanalıyım ama ben kış adamıyım, kışlar öyle kalabalık yaşanmaz

bir yudum salep, bir de pencere önü kar manzarasının yumuşatabileceği mevsim. mesela sarılacak bir dost, bir sevgili de fena olmazdı. alternatifi battaniyedir.

sevda nın değeri bilinmemiş harika şarkılarından biri.

ankara'ya en çok yakışan şeylerdendir.