yaklaşık bundan 10 yil önce dersten çıkmış eve doğru yürüyordum. hava sıcak ve bunaltıcı idi. o anki tek derdim evime gidip ders çalışmaktı. fakat yürümekten yorulup bir banka oturduğum da o günüm tamamen değişti. yaklaşık 28-30 yas araliginda bir ağabey yanıma yaklaştı ve buralarda gidebileceğim hamam var mi dedi. ben de o mahalleye yeni taşıdığımizdan hic hamam bilmiyordum. eski mahallemde de bilmiyordum zaten. neyse bu ağabey soruyu sorunca bilmiyorum cevabını verdim. fakat israrla iyi düşün emin misin dedi. ben de yine hayır diye cevap verince ama benim yikanmam gerekiyor dedi. ben de hala jeton düşmedi ve acaba inşaatta falan mi çalışıyor banyo yapacak yeri yok diye düşünmeye başladım. fakat son sorduğu soru ile ne kadar masum düşündüğümü anladım. son soru şuydu: istersen beraber bir hamam bulup gidelim. çocuk aklıyla hem sinirlendim hem korktum. sakinliğimi koruyup sağ ol abi eve gitmem gerek deyip uzaklaştım. arkamdan bir iki bağırdı yanlış anladım diye ama hic bakmadan eve geldim. çok sonraları öğrendim yıllar sonra böyle tek başına banklarda, parklarda oturan insanlara bu tur teklifler yapıldığını. liseli bir çocuğa yapılması kabul edilemez yine de. yine iyi düşünüp belki yaşımdan olgun gösterdiğim için böyle birşey yapılmış olabileceğini tahmin ediyorum.

edit: yine ben