dünkü sahaf festivali zirvesinde, önce göbegi, sonra kendisi, en sonunda keskin zekasinin sivrilttigi diliyle tanistigim yazar. çevresinde olup bitenlere sanki biraz uzaktan, sanki biraz nihilist pencerelerden bakan bir tür kabuklu yasam formu... kendi korunakli dünyasindan, hayatin geri kalanini bir tuluat tiyatrosu gibi seyreden, sanki herseyi görmüs, sanki herseyi yasamis bir hali var. gundelik yasamda olup biten hersey bünyesinde bir " dejavu " etkisi yaratir ve hiç bir sey onu sasirtamaz gibi. böyleleriyle dostluk kurmak zordur. baslamis dostlugu bitirmekde.