mesafe yalan baki olan aşktır şiarını ne kadar inanç haline getirirseniz getirin en monoton halleri bile yaşayamayacak olmanın verdiği sıkıntı ruhu terk etmez. daima büyük bir eksiklikle skype'tı, telefondu, maildi ilişkiyi devam ettirmeye çalışırsınız. ayda yılda bir kere buluştuğunuzda çok mutlu olursunuz belki ama o tatsız tuzsuz eksiklik terk etmiyor. gelinen nokta zaten "olmuyor" deyip başı öne eğmek. ama denilenin aksine asla salt kötü bir şey değildir. sabır duygusu, hayal gücü ve umut besleme gibi duyguları geliştiriyor ya da bu da pollyannacılık, bilemiyorum.