atarisi olan misafir çocuklarına sinir olmakla geçirdim çocukluğumu. karşımıza geçer tetris oynarlardı. bak şimdi bir uzun çubuk gelsin hep ben birinci olacam diye hava atardı. annesi de yalandan demez mi hadi kardeşlerine de ver, onlar da oynasın. hani bahsettiğim şu iki çocuk eli büyüklüğündeki el atarileri. hemen evden kaçardı. g**ttt.. derdim, dönem sonunda senin atarini fiklemesem adım göbenzi değil diye dolardım. neticede, bana yamuk yapan bütün diğer mahalle çocuklarında olduğu gibi dönem sonunda alınan karnelerini kıvırıp g*tlerine sokmuş kadar olurdum. aldığım hazzı bilemezsin sözlük. * şimdi amma uyuzmuş bu deme sözlük, kendini beğenmiş çocuklara böyle davranırdım. karneden sonra ev yasağı alan arkadaşlarım hemen her yaz benimle ders çalışma bahanesiyle yasağı az çiğnemedi. yani hem ödül, hem cezaydım. *