kendi adıma konuşmam gerekirse; böyle bir olayın yanında durmam ya da savunabilmem mümkün değildir. bu olayın bir insanlık suçu olmasını falan geçtim, böyle şeylerin kimseye bir faydası da dokunmaz. insanlar özellikle muhalif kitle bu acıyı sindirip bir yerlere sinip yollarına öylece devam etmez. bu iş bir şekilde bir yerde patlak verir ve ardından daha fazla katliamı ve daha fazla acıyı getirir. ancak insanlık, tarihteki hiç bir şeyden ders almadığı gibi hatayı daha fazla hata yaparak kapatmaya çalışıyor.

sonuç olarak böyle bir şeyi savunmak ne vicdana ne de akla sığıyor. ama peki niye karşısında duramıyorum? karşısında duran kitle o kadar gerzekki böyle bir şeyin karşısında durabilmeyi bile güç hale getiriyorlar. şöyle anlatayım: bu kararın karşısında duran akp'li kitlenin derdi 529 kişinin idamı değil, 529 müslümanın ya da 529 şeriatçının idam edilmesidir. hiç abartmıyorum o idam edilen 529 kişi karşı taraftan olsaydı zil takıp oynayabilirlerdi bile. bu benim art niyetli bir hezeyanım değil, facebook ve twitter hesaplarında paylaşılan resimlere, grafiklere, yazılara bakarsanız ne demek istediğimi gayet net görürsünüz. ama tabi bu da bir bahane değil, bu olayın karşısında durmak için ille o akplilerin saflarında durmak zorunda değiliz.