sanıldığının aksine divit veya kalem ucu yalamaktan gelmez.
eski zamanlarda mekteplerde öğrenciler aherli kağıt kullanırlarmış.
aherli kağıdı hazırlamak için yumurta akı ve nişastadan oluşlan bir karışım hazırlamak gerekirmiş.
hazırlanan bu karışım kağıdın üzerine sürülerek kuruması beklenirmiş. üzerine sürülen aher sayesinde kağıt daha dayanıklı, daha parlak ve haşerelere karşı daha korumalı bir hal alırmış. kağıdın üzerindeki aher tabakası sayesinde kağıt mürekkebi emmezmiş. bu sayede yazıları ıslak bir bezle veya yalayarak temizleyip yeniden yazmak mümkünmüş.
mektepteki öğrenciler yazı yazarken yaptıkları her yanlışı dilleri ile aherli kağıt üzerinden mürekkebi yalayarak siler yenisini yazarlarmış. ne kadar çok hata yapılırsa o kadar çok yalayıp silmek gerekmiş. dilimizde okur yazarlık alameti olarak bugün hala kullanılan “mürekkep yalamış ” tabiri aherli kağıtların bu durumu ile ilgilidir.