prof. dr. mina urgan'ın bir dinazorun anıları syf. 158-159 dan bi kesitle özetleyemeye çalışcam "o sırada on iki yaşında olduğum için, latin alfabesinin kabulünü çok iyi anımsıyorum. iki yabancı dil öğrenebilmiş, normal zekada bir çocuk olmama rağmen kendi dilimi öğrenemiyordum. ... uzun yıllar okuyan benden yaşlı insanlar da kendi dillerini yanlışsız yazamıyorlardı. okuma yazma perişan durumdaydı. ... mustafa kemal'in seferberliği başarılı oldu. 1930'da memlekette ilk ve ne yazık ki son kez, okuma yazma oranı yüzde doksan beşe kadar yükseldi." bunlar bile yeter bir insana saygı duymaya. yukarda hakkında konuşmanın yasak olduğunu belirten arkadaşlar biraz popüler olaylara baksın her gün televizyonlarda yapılan hakaretleri dinlesin. göktürkçe isteyen arkadaşların o göktürklerin yaşadıkları o topraklara bi gitsinler türküz diyen biri kalmış mı?