daha geçen yıla kadar bu cümleyi kullanırdım. evet mustafa kemal'in peşinden gitmeye çalışıyorum elimden geldiğince. fakat mustafa kemal'in de hataları olduğunu fark ettim. bu çok doğal. o bir insandı. her bakımdan kusursuz bir adamdı hem de. sadece bir asker olarak büyüdü ve hissizleşti. bu yüzden acımasızca kararlar alabildi. birinin askeri olmak doğrudan onun gittiği yoldan gitmek demektir. ben ise atatürk'ümü bir idol olarak kabul ediyorum son 1 yıldır. ben onun bu devleti emanet ettiği gençlerden biriyim, hepimiz öyleyiz. ve inanıyorum ki bugünler geçecek. insanlar okuyor artık. hiç bir şeye körü körüne bağlanmamayı öğreniyor insanlar yavaş yavaş. belki görmeyeceğiz. belki 2-3 kuşak göremeyecek fakat o günler gelecek. kimsenin kimseye karışmadığı o güzel günler gelecek. hayvan çiftliğinin sonundaki yazıyı hatırlatmak isterim. ''bütün hayvanlar eşittir ama bazı hayvanlar diğerlerinden daha eşittir'' kitabı okuyanlar bilir. oradaki domuzlar devrimi başlattı fakat sonra diktalaştı. çünkü onlar okudular ve kuralları kendi istedikleri gibi değiştirdiler. biz hepimiz okumalıyız. özgürlüğü koruyan ve ayrımcılığı kabul etmeyen kurallarımıza sahip çıkmalıyız. ki benim mustafa kemal'im de böyle istemiştir. ayrıca mustafa kemal şunu da söylemiştir. ''benim hatalı olduğum, eksik bulduğunuz yönlerim olabilir. bunları gördüğünüzde beni geliştirin.'' bu yüzden ''mustafa kemalin askerleriyiz'' diye bağıran fakat kafası hala 1938 de kalmış olan insanlardan olmamalıyız. en çok da biz olmamalıyız. çünkü bu da bir yobazlıktır aslında. gericiler için denen o ''at gözlüğü'' kavramı onlar için de geçerlidir.