milli eğitim izni dahilinde öğrencilerin eğlenmesi ve aynı zamanda bilgilenmesi için düzenlenen gezilerdir. genelde şehir dışı olanlar keyifli olurdu bunların. çanakkale ve ankara ilk ikide banko şehirlerdir. öğrenciliğim boyunca iki kere katılmışlığım var, biri ortaokulda bursa-uludağ gezisi ki o dönem ağır asosyal biri olaraktan nasıl katılmışım hala inanamıyorum kendime, iyi kaymıştım ama uludağ'da poşetle. diğeri yine bursa-uludağ ama bu sefer lise dönemiydi ve babamın maddi durumlarının kötü olduğu bir dönemde, gittin ya olum ne gerek var demeden tekrar gitmeme ses çıkarmamasına hala üzülürüm aklıma geldikçe. ama bu sefer yarı asosyal kimliğimle daha çok eğlenmiştim.

yatılı olanları çok keyifli olur.

izci etkinlikleriyle ouşturulan geziler tadından yenmezdi.

(bkz: öğrencilik hatıraları)

bizden büyük abilerle gittiğimiz bir tanesinde abilerin kızlara yaptıklarını hala unutamam keşke bana da yapsalardı

çok severim. özelliklede yolda giderken sarkılar söyleyıp eğlenmek ve arada kusan arkadaşlara şaşkın bi şekilde bakmak.eğlenceliydi.kültür trizmi.