bir milyon kadın kadına şiddete karşı özgür bir şekilde sallana sallana dans ediyor. bu tip gösteri/eylemlerin şiddet gören kadınlar tarafından nasıl algılanacağını düşünmedim değil.

düşünseneze gözü mor, kafası şiş evde çayını yudumlayan bir kadın, televizyonu açmış; 'kadına şiddete son! vuhuuu!' diye dans eden kadınlara bakıyor.

öte yandan bu tip ayaklanmalar tatlıdır, güç verir. fakat bilemedim şimdi. icraat yok fakat saçma saçma eylemler var.

tıpkı eşcinsellerin onur yürüyüşü gibi, ne kadar şekeriz ehehe.. ne kadar da buradayız, ne kadar da hakkımızı arıyoruz. ertesi gün karanlığa gömülüp kimse beni tanıdı mı acaba diye düşünebiliyoruz. bayrak sallamaktan kolumuz kopuyor, çıkıp biri escinsellik hastalıktır diyor.

yok ya yok, bu ülkede olmayacak. bu ülkede ölünmez bile, yaşamayı bırakın.