pollyanna'yı müslüm gürses dinlerken yakalamak

görünenin aksine içi kan ağlayan , dertli veremli, etrafına pozitif enerji saçan, iyimserlik timsali kızcağızın bunalımlı anı, jiletlemese bari kendini.
eskiden ne komik başlıklar varmış dedirten başlık.
''nasıl sevgiliymiş göründe bakın
sevgilim seninle buluşmam yakın
unuttum desem de inanma sakın
anılarla yazdım seni kalbim''

bunu dinlerken yakalarsan pek garip gelmeyecek durum.
pollyanna'nın da efkarlanmaya hakkı yok mu?
ayrıca pollyanna'nın mutlu ve hermafrodit olduğunu düşünmekteyim. kendi kendine çoklu boyutta sevişiyor olabilir. belki de bu yüzden mutludur.