genel olarak cıvıklıktan hazzetmemekle birlikte özellikle iş hayatında laubalilikten, gereksiz şakalar yapılmasından, izin verilmediği halde sınırların aşılma çabasından hiç hoşlanmıyorum. bana şaka yapabilecek insanlar bellidir. dışında herkesle mesafeli ilişkiler kurmak daha doğru geliyor. çünkü artık insanların niyetlerini anlamak o kadar güç ki; kim neyi ne amaçla söylüyor hiç belli değil. kocaman bir maskeli balodayız sanki. yüzüne gülüp aslında içinden belalar saydıranlar, ayağının kayması için istihareye yatanlar, canının yanması için gün sayanlar, ağam paşam çekip aklınca küçük görenler... hele sokakta görüp yüzüne bakmayacağın insanlarla iş icabı bir araya geldiysen durum daha da fena.

insanların art niyetli olduğundan eminseniz şaka kaldırmaya gerek yok çünkü öyle olunca durum daha çok dalga geçmeye dönüşüyor.

yani şaka yapan var birde şaka yaptığını sanan var, şaka sevmeyen insanda normaldir ama çok düz insanla eğlenmek zor oluyor, ben deli dolu, şen şakrak olmayı seviyorum ve öyle insanlar daha çekici geliyor.
(bkz:entry sıçmak)

alingan yapim var ama belden alti karaktere yapilan sakayi sevmem samimiyetle alakali bisey bu isimiz geregi ben insanlarla ugrasiyoruz bize takilan musteriler var mesela kimine gulerim kime kizarim kilo ile ilgili cok sakalar yapildi bana fiziksel kusurla yapilan sakalari sevmiyorum ben

hakarete kaymadığı sürece ne eleştiriye alınırım ne de şakaya. hatta etrafımda çoğu kez bu tür davranışların odak noktası olmuşumdur. bir arkadaşın dediği gibi özgüven ile ilgili olduğunu düşünüyorum bende. zira lise yıllarımda hiç ama hiç böyle değildim. zamanla kazandığınız özgüven ile durum oldukça kaldırılabilir hale geliyor.

ancak yine bir kaç kişinin bahsettiği iş için seviyeli durma durumuna da sonuna kadar katılıyorum. sırf şaka kaldırabilirsiniz diye altınızdaki bir çalışanın size sulu şakalar yapmasına bende karşıyım.

(bkz:i've got thick skin but an elastic heart)