çok sık yaptığım eylemdi vaktinde. topum sürekli inşaata kaçar, geri dönerken bulduğum her kum tepeciğinin üzerine 2 salto 3 burgu ardından ayaklarımın üzerine düşmeyi başarırdım. bunu o kadar severdim ki ömrümün sonuna kadar icra etmek için inşaat mühendisi oldum.
edit: aklıma konuyla ilgili bir anım geldi. bir gün yine salto/burgu denemelerinde hedefi şaşırıp yan tarafta 5e 10luk bir kalasa çakılı kolum kadar bir çiviye atlamıştım.
yani bir konu hakkında 10000 saatlik bilgi/tecrübeye sahip olmak ile olmamanın farkı nedir bugün? önünde sonunda yine bir firmanın sana biçtiği değer kadar biliyorsun, fazla bildiğin kendine kalıyor.
yani ne kadar uzman olursan ol, bildiğinin çoğu kendine verebileceğin değeri artırıyor, başkalarının sana verdiği değeri değil. siz hangisine değer veriyorsunuz? "ben bildiğime bakarım, bu bildiğimi paraya çevirmeye çalışırım" a mı yoksa "para eden şeyi bilmem gerek, kalanı gereksiz" e mi?
edit: geçen redditte gezerken görmüştüm. biri "people used to have professions, now we only have jobs" yazmıştı.
amacınıza göre değişir. eğer amaç sex ise düzgün fotoğraf şart. o gözlüklerle çektiğin fotoğraf ınstagram'da prim yapar ancak.
ama amacınız sex değil ise (ki benim "asla" olmadı) çok da önemli değil. çok fazla beyaz bir profil ile sohbetim vardır. bazen ev veya araba da olabiliyor bu.
fransa'nın kuzeyindeki feuquieres kasabası belediye başkanı, gürültüyü önlemek için aşırı köpek havlamasına yasak koydu.
köpek havlamasından bir insan ne kadar rahatsız olabilir ki? diye merak ettiğim haber. ayrıca "uzayan ve tekrarlayan" havlamaların kıstası nedir? saniyedeki havlama sayısına mı bakılacak? desibeli önemli mi? köpeği zorla havlatıp sahibine para cezası kestirmek mümkün mü? aklımda garip sorular.
sevgimi göstermek için pençesini anlıma harry potter yarası gibi yaptırmayı düşündüğüm dövme. her ayı gördüğümde acır diye korktuğum için şimdilik ertelemiş durumdayım.
birkaç gündür hakkında başlık açmayı düşündüğüm ama tembelliğimden yapamadığım mükemmel grup. sağolsun albert benden önce davranmış.
kendilerini ilk albümlerindeki lasido şarkısı ile tanıyıp ilk dinleyişte aşık olduğum gruptur. yakın zamanda çıkardıkları yakamoz sandalı albümünün ise istisnasız her şarkısı sizlere çok farklı duygular yaşatacaktır. hepsini tekrar tekrar dinledim, hala dinliyorum.
ancak benim bu yeni albümden favorim çöl'dür. sev beni ile de zaman zaman kendimce hayatıma göndermeler yapmayı da ihmal etmiyorum.
benim 8 yaşımdan önce hatırladığım tek bir anı var. onu da buraya yazmak istemiyorum.
bundan başka 8 yaşımda ilkokul arkadaşım ile bizim evde evcilik oynarken biraz ileri gidip pantolonlarımızı indirip birbirimizin pipisi ile oynamıştık. kapısı kilitliydi odanın. biz tam doruk noktasına ulaşmışken annem geldi ve kapıyı açmayı denedi. bir panik ile toparlanıp giyinmiştik ama arkadaşım pantolonunun ön düğmesini kapayamamıştı ben kapıyı açtığımda. türlü kurnazlıklarla ben bunu gizlemeye çalışsamda annem bunu farketti. arkadaşımı evine gönderdikten sonra yarım saatlik salya sümüklü bir sorgu ardından tek hatırladığım "nolur bunu babama söyleme" dediğim.
sonra biz bu arkadaşım ile bu konuyu hiç konuşmadık. hatta aynı liseye gittik, ben 9 yaşımda okul değiştikten sonra ilk kez görüyordum onu. ben de hep merak ettim acaba hatırlıyor mu diye? hiç soramadım ama.
varoşluk? gerizekalılık? loser? egoist? 120 olmaya adayım 80'den beri seçiyorum ki seçiciyim de. kilo bu konuya malzeme edilecek bir unsur değil. ayrıca gayette olağan bir istek. henüz çorbacı olmadım. önüme gelenle sevişmedim ve yatmadım. belli başlı hoşlantı kriterlerimin olduğu doğru ve çoğu insanda seçicidir. ve seçici olmak birilerini aşağılamak gibi algılanması asıl zavallılık gibi geliyor bana. belki de asıl beyin yoksulluğu da bu düşünceye kapılmaktır. götün büyüklüğü, penisin küçüklüğü ve meme ucunun olup olmadığı hiç umrumda değil. ama bunların dışında da olmasını istediğim şeyler her zaman oluyor tabi ki de. adamın yüzü, ses tonu hal ve hareketleri gibi. gülünç ayrıntılarını gizlemek isteyen insanların burada durumu alaşağı etmeye çalışması ve bu insanları yerin dibine sokma heveslerini anlayabilmiş değilim. aynaya bakmadan önce potansiyel can acıtıcı sandığınız vuruşlarınızı görmediğiniz bir anda suratınızda hissetmek istemeniz de bir o kadar abez. bu şişkolar ne yaptı da bu sözlük bu kadar gardını ileride tutuyor hâlâ bir mana getiremedim. cılkını çıkartmayın derim.
hıhı.
bugün yine beynini kullanmakta zorlanan insanlarla aynı ekranı paylaştım. galiba elimde olan sadece diş sıkıp, not sayfasında ana avrat boşa söverek sayfayı eski haline getirmek. hatta yaptım. eskiden insanlar okumadığı için cahil diye adlandırılıyordu. şimdi ise okudukları için övünüp burun kaldıranların aslında eskiye yönelik cahil diye adlandırılan insanlardan daha beter olduğunu hissettim. dur neydi o laf.
kara cahil.
sığ görüşlü insanların kesinlikle beynini kullanmaktan aciz olduğunu, bununla yetinmeyip, maalesef kapasitesindeki boşluğu değerlendiremeyen ve içerisine bi kaç çakıl taşı atarak ağırlık yapmasıyla çalışacağını düşünmeleri, insan varlığının git gide ölümüne, robotların ise neden üretildiğinin sonucuna kaanat gösteriyor. geri kalan nefretimi tam dolduğumda tekrardan dile getireceğim.
merhaba günlük,
bugün ilk defa buraya bir şeyler karalayacağım. umarım her gece bu başlık altında karşılaşacağız seninle.
ayrılalı tam tamına 7 ay oldu ve bugün günaydın mesajı atti. uzun zamandır kalbimde o tatlı heyecanı hissetmiyordum o kadar iyi geldi ki anlatamam. yazmasının sebebi de istanbul a geldiğimi görmüş instagramdan buluşup kahve içmek istedi. hayır der miyim sence? demedim tabii giyindik bayramlıkları gittim yanina.
o kadar özlemişim ki günlük yüzünü avuçlarımın arasına alıp herkesten, kendimden bile sakınmak istedim onu.
çok güzel bir gün geçirdim onunla, umutlandım aynı zamanda belki eskisi gibi oluruz yine diye.
eve geldiğimde sarıldım telefona hani aptal aşıklar günün kriterini yapar ya sözde onu yapıcam. bekledik yazmadı haliyle yine yazan ben oldum. konuştuk ufak ufak flörtleştik eski zamanlarda olduğu gibi. dile kolay da 3 yıl koskoca beraberlik kolay unutulmuyor.
gel gelelim "yorgo çok özlemişim ama eskisi gibi olmayalım yine" dedi.
allasen günlük bu adam 35 yaşında benden 10 yaş büyük bu neyin belirsizliği. ulan yazan sensin, özledim buluşalım diyen sensin, u dönüşu yapan yine sensin.
7 ayda zor toplamıştım kendimi en başa sardık yine. demem o ki sakin benim gibi sevme günlük. ben yine sevmeye devam edeceğim biliyorum ama sen sevme.
ince buzun altında yanan ateşler var. eriyeceğini bilip, düşmeye göze alsanda parça parça yok oluyor benliğinden bir seyler.
yanlış anlama senden giden tek şey ona duyduğun sevgi oluyor. işin kötüsü ben o sevgiye sarılıyorum.
güle güle günlük. dikkat et olur mu kendine ben yarın yine geleceğim..
insanı başka alemlere sürükleyen bir sounda sahip müzik grubu. elektronik ve rock altyapılı mı diyelim, bilemedim. kaliteli müzik kıtlığı çeken ülkemize adeta bir nefestir. yakın zamanda yakamoz sandalı adında bir albüm çıkarmışlardı.
son albümlerinde yer alan bil ki adlı parçayı dinlemezlik etmeyin derim;
bir diğer yakışıklı yazarımız. aslında zirveye zonguldaktan değil karstan gelmiştir zira kaz tüyü montunu çıkartana kadar ne terler döktük. zirvelerimiz böyle geçiyor gülüyor eğleniyoruz. bir sonrakinde görüşmek üzere.
taa zonguldaklardan gelerek zirveye katılmasıyla bence istanbul'da yarım saatlik yolu çekemeyen, kıçını kaldıramayan yazarları utandırmış olmalı. zeka küpü olmasının yanında sohbet etmekten çok keyif aldım. tanıştığımıza sevindim. umarım sonraki zirvelerde de bir araya gelme şansı buluruz.
etkinlik için çok teşekkürler. katılanları tanıdığım için gerçekten çok mutlu oldum. başta çekingen tavırlarım için kusura bakmayın ancak nickimin hakkını vermezsen de olmazdı di mi? benim ilk zirvemdi ve tekrarlarını oramdan buramdan yeni gözler çıkarmış bekliyorum.
dark bear, futurelavirs ve nstrgt'ye ayrıca benimle uzak yoldan geldiğim için ilgilendikleri için teşekkür ediyorum.
bu arada hediyenin akademik analizini araştırma tamamlanınca paylaşırım. ve evet cidden 17cm.
sevgimi göstermek için pençesini anlıma harry potter yarası gibi yaptırmayı düşündüğüm dövme. her ayı gördüğümde acır diye korktuğum için şimdilik ertelemiş durumdayım.
etkinlik için çok teşekkürler. katılanları tanıdığım için gerçekten çok mutlu oldum. başta çekingen tavırlarım için kusura bakmayın ancak nickimin hakkını vermezsen de olmazdı di mi? benim ilk zirvemdi ve tekrarlarını oramdan buramdan yeni gözler çıkarmış bekliyorum.
dark bear, futurelavirs ve nstrgt'ye ayrıca benimle uzak yoldan geldiğim için ilgilendikleri için teşekkür ediyorum.
bu arada hediyenin akademik analizini araştırma tamamlanınca paylaşırım. ve evet cidden 17cm.
ürkek
marshmallow dad
salaş meyhanedeki yorgo
nstrgt
alonebear
albertcamus
xalo
dark bear
monattan
şerbet
figüran
quaesitor