lgbti ilişkilerinde sorunsal olan durumdur. muhakkak bir taraf daha çok maddi olarak emek harcar. emek harcamayan ya akılsızlığından ya da keyfi oportünist olmasından bildiğin yancı ve yiyici kategorisine girer. emek harcayan sevgili zora düştü mü ya da yiyici, yancı sevgili ekonomik özgürlüğe kavuştu mu o ilişki biter. emek harcayan saflığı ve iyiliği ile ortada kalır. yani genel insan ahlakını her toplum sınıfında görebiliriz. lgbti bireylerinde de olması normaldir. paranızın yolunduğuna ve kullanıldığınıza inanıyorsanız o ilişkiyi bitirin efendim. muhakkak karşınıza iyi biri çıkacaktır. ömrünüzü yiyicilere harcamayın lo.

(bkz: o kadar yidi bi vereydi iyiydi )

bu zamana kadar olan ilişkilerimde öyle bir durum hiç olmadı açıkçası. benim param olduğu zaman ben, onda olduğu zaman o ödetmezdi. ama ben de olmadığında çok mahçup oluyordum. sırf yanımda yok ve o ödemesin diye yemeyip içmediğimi biliyorum.

ve her allahın günü de buluşmasın kardeşim. bizim de belli bir bütçemiz var.

zengin koca bulamayan, ev köşelerinde kuruyup kalmış gaylerin kıskançlıktan çekirdek çitleye çitleye hikayelerini dinlediği, tepki gösterdiği ama içten içe yerinde olmak için kudurduğu sevgilidir. adamın/kadının kocası zengin, parasını da yedirir, para dolu yataklarda da sevişir, kırmaya çalıştığınız ucuz yataklar yerine en pahalı yataklarda sabaha kadar temasını da hayata geçirir, parayla satın alamayacağınızdan dem vurduğunuz mutlulukları da bahşeder. bize düşense sabaha kadar yalnızlıktan kendimizi kemirmekten fırsat bulursak olayın nedenlerini, niçinlerini tartışmak.