izleyende mala bağlama durumu yaratan. sonunda yine de güzeldi film beaa dedirten film. (bu arada dedirten kelimesiyle bağlanan cümleler ekşisözlükte banlanıyormuş. burda da yemeyelim ban man.)

ilginç bir filmdi. özellikle ilk yarısı iyi filmmiş dedirten bir filmdi. ikinci yarısı ise ohannes dedirten bir filmdi. ( ancak bu kadar dedirten yazabildim)

başrollerinde naomi watts, laura harring ve justin therouxın oynadığı bir hollywood eleştirisi diyebileceğimiz kült mertebesine erişmiş david lynch filmi. hayaller, gerçekler, simgeler, göndermeler diğer david lynch filmlerinde olduğu gibi burada da iç içe geçmiştir. filmin müzikleri de bir çok filmde olduğu gibi angelo badalamenti imzalıdır. film yayınlandıktan bir süre sonra david lynch tarafından kullanma kılavuzu yayınlanmıştır, ayrıca bir çok sitede farklı walkthroughları bulunmaktadır. filmi izleyeyim bitsin diyenlerin değil de filmden sonra araştırayım, tekrar tekrar izleyeyim, neyi simgelediğini bulayım, düşüneyim diyenler için bir ziyafet olacağı kesindir.

böyle incil bulmuş katolik gibi göklere filan çıkaramayacağım ama hoş, düşünülmüş ve güzel bir film en az 2 defa izletiyor öyle ya da böyle. ha david lynch in bu filmde saçmaladıgını düşünenlere hayatımda seyrettiğim en boktan mindfucker film olarak bizzat kendisinin inland empireını tavsiye ediyorum.

https://goo.gl/7CC2fZ

(bkz:mulholland çıkmazı)

david lynch nin 2001 yapımı filmi. izlemezden önce lynch in bu filme dair etkilendiği ingmar berman in persona adlı filmini izlemeniz tavsiye olunur.

izlerken dumur olduğum, pek beğenmediğim bir film.
her şeyin iç içe geçmesi nedeniyle anlatılmak istenenin dolambaçlı olarak anlatılmaya çalışılması gerçekten beyin yakıyor.