sevdiğim bir dostumun fikriydi bu. hayatı olabildiğince minimize etmek. nasıl mı? öncelikle cep telefonununuzdaki tüm gereksiz aramayacağınız numaraları silmek, "ya lazım olursa" kuruntusuna düşmeden. mesaj kutuları boş olmalı. evdeki kullanılmayan tüm eşyalar çöplerdeki yerlerini almalı. kullanmıyorsam niye saklıyorum ya da dolabımda tutuyorum ki. cüzdandaki gereksiz kağıtlar, notlar. bilgisayarlardaki harddiskler de temizlenmeli. fotograflar, müzikler, filmler. yıllardır dinlemediğiniz bir çok mp3 dosyası vardır, hiç bakmadığınız ve bakmayacağınız bir sürü fotograf. adını konusunu bile bilmediğiniz bir çok film. bu eleminasyonları çoğaltabilirsiniz. ben yavaş yavaş başladım, gayet keyifli.

içine iyi bak, dışın güzel olsun

hatırasına dünyanın en güzel şarkısı yazılmıştır.

belkide en çok bilinen alıntı şu şekildedir.

''nen var zeze?”
”hiç. şarkı söylüyordum.”
”şarkı mı söylüyordun?”
”evet.”
”öyleyse ben sağır olmalıyım.”

insanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? bir şey demedim. bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.