albertcamus'a bir nebze katılıyorum. konya' da az sayılamayacak bir eşcinsel nüfusuna sahip ancak bu kitle benim zevklerime hitap etmiyor. bir iki tane hitap eden bile olsa da ben onlara hitap etmiyorum. 3, 4 yıl önce ilişkilere yeni başladığım da şehir dışına da gidiyordum zırf beni beğenen adamlar davet etti diye. ama artık gitmiyorum. zaman kaybı olarak görüp kısa süreliğine streslere de giriyorum " nereye kadar sürecek böyle git gel" diye. son zamanlar da iki erkekle tanışmıştım. ikisi de evli. birisi burada yaşıyor diğeri aydan aya buraya geliyor. bunlardan %100 hoşlanmasam da azıcık da olsa mutlu olabileceğimi sandığım erkeklerdi. buradaki "başka şehire gideriz orada biraz konaklar geri döneriz" diyor. diğer şehirden gelen "ben otele geldiğim de sen de ayrı bi oda alırsın öyle zaman geçiririz yoksa seni odama ziyaretçi olarak almam bariz eşcinsel olduğumuzu kanıtlar bu durum" diyor. hayır hep böyle şeyler beni mi buluyor anlamıyorum.
* isteklerim çok mu fazla yada büyük, bilmiyorum. tek istediğim %100 hoşlandığım bir beyle hafiften içki içerek, karşılıklı ilgili olarak zaman geçirmek. %100 hoşlandığım istanbullu bir daddy ile müzik eşliğinde seviştim ve sarıldım diye hayatım boyunca yaşadığım en güzel anıdan bir tanesiydi.
6 ayda bir falan birisiyle tanışabiliyorum. o kişiyle de uygun bir zaman bulup, karşılıklı hoşşanabilirsek ne ala! erkek kokusunu çok özledim ve sarılmayı da.