istanbul'da yaşamayan eşcinsellerin dramı

yok öyle bir şey. istanbul dışında da mutluyum.
taşrada yaşıyorum. anadolunun ortası. dramalık bir durum yaşamıyorum. özellikle gençlerden hoşlanan bir bear olarak:) koyunun olmadığı yerde keçiye abdurrahman çelebi derler:)
belli aralıklarla aynı kişilerle tanışmak kaçınılmazdır.ne zaman hoş birine denk geldim diye düşünseniz daha önce zaten defalarca tanıştığınız kişi çıkar.sadece biraz kilo almış yada vermiş belki birkaç cm de boyu uzamıştır.*bu da yeni biri mi geldi diye umutlanmanıza neden olur.
genç seven biri için sorun yok bence, gençler modern olabiliyor ve bir şekilde bir birlerine ulaşma ihtimalleri var. ama olgun sevenler için durum gerçekten zor. kucuk şehirlerin olgunlari biraz daha cahil ve geri kafalı olabiliyor. eminim gay olup hala bi erkekle beraber olmamış 45 üzeri amcalar vardır.
küçük şehirlerde gerçekten aşırı zor. yok cidden o şehirde kendinden başkası yok resmen.
yok öyle bir dram. eğer yaşadığınız şehir erkekleri meşhursa eğer oturun otuduğunuz yerde. boşuna yol parası vermeyin.
albertcamus'a bir nebze katılıyorum. konya' da az sayılamayacak bir eşcinsel nüfusuna sahip ancak bu kitle benim zevklerime hitap etmiyor. bir iki tane hitap eden bile olsa da ben onlara hitap etmiyorum. 3, 4 yıl önce ilişkilere yeni başladığım da şehir dışına da gidiyordum zırf beni beğenen adamlar davet etti diye. ama artık gitmiyorum. zaman kaybı olarak görüp kısa süreliğine streslere de giriyorum " nereye kadar sürecek böyle git gel" diye. son zamanlar da iki erkekle tanışmıştım. ikisi de evli. birisi burada yaşıyor diğeri aydan aya buraya geliyor. bunlardan %100 hoşlanmasam da azıcık da olsa mutlu olabileceğimi sandığım erkeklerdi. buradaki "başka şehire gideriz orada biraz konaklar geri döneriz" diyor. diğer şehirden gelen "ben otele geldiğim de sen de ayrı bi oda alırsın öyle zaman geçiririz yoksa seni odama ziyaretçi olarak almam bariz eşcinsel olduğumuzu kanıtlar bu durum" diyor. hayır hep böyle şeyler beni mi buluyor anlamıyorum. *

isteklerim çok mu fazla yada büyük, bilmiyorum. tek istediğim %100 hoşlandığım bir beyle hafiften içki içerek, karşılıklı ilgili olarak zaman geçirmek. %100 hoşlandığım istanbullu bir daddy ile müzik eşliğinde seviştim ve sarıldım diye hayatım boyunca yaşadığım en güzel anıdan bir tanesiydi.

6 ayda bir falan birisiyle tanışabiliyorum. o kişiyle de uygun bir zaman bulup, karşılıklı hoşşanabilirsek ne ala! erkek kokusunu çok özledim ve sarılmayı da.
ayrıca geçen sene kondom almıştım. kullandığımı topu topu saysan dört tane falan. ikisini otuzbir çekerken peçete ziyan olmasın diye kullanmıştım aq.
ankara-izmir hariç doğru bence , eşcinsellik metropolde yaşanır. küçük şehirlerde hem insanlar muhafazakar hem de dinci oluyor.
izmir’den köy gibi bir yere taşınmış birisi olarak söyleyeceğim şey kahredici olduğu tabiki yakında var ama eşleri tarafından terk edilmiş 45 yaş üstü tek dayanağı seks olan bireyler aslında hetero ama yokluk dibinde olduğu için eşcinsel ilişki yaşayan kişiliksizler ;((((
istanbul’da yaşayan eşcinsellerin dramıyla ölümüne yarışır.