cem adrianın siyah bir veda öpücüğü albümünden.. nasıl da yazılabilir bu sözler dedirtiyor insana, uğruna sevebileceğiniz insana en güzel söylenebilecek/dinlenebilecek aşk şarkısı.

*

ansızın çalınca yine kapın... tanırsın sesini... tanırsın sessizliği...
ansızın soğuyunca avuçların... tutarsın elini... özlersin ellerimi...
ve zaman öperken alnından... okşarken yüzünü... söylerken son sözünü...
bazen böyle olur... bazen konuşamazsın... kayar ellerinden aşk... onu tutamazsın...

sen hep böyle kal... böyle kal ki kalbim eğilsin önünde, avunsun seninle...
sen hep böyle kal... böyle kal ki dünya utansın önünde, övünsün seninle...
sen hep böyle kal... ne kadar büyüsen de, kimleri sevsen de, nereye gitsen de... sen hep böyle kal...
hep böyle kal... sakın hiç kirlenme... sakın hiç kirlenme...
sen hep böyle kal...

kapılarına dayanan tüm karanlığı beyazlara boyadım sen korkarsın diye...
dallarına diktim dökülen yaprakları... sen sonbaharı sevmezsin diye...
gökyüzüne yıldızlar çizdim sana... yeryüzüne umutlar...
geceleri düşler bıraktım... sabahlarına aydınlıklar...

yağmura aşık kelebekler, ateşe aşık pervaneler gibi...
yana yana... döne döne... savrula savrula...
çok yüksekten uçtum ben...
çok yüksekten uçtum ben...
çok yüksekten düştüm ben...

çok yüksekten düştüm ben!