bu cümleyi hele bir de beni uzun zamandır görmeyen birisi daha selam vermeden söylüyorsa, ağzının ortasına kürekle vurmamak için kendimi bazen çok zor tutabiliyorum...

insanlar kilo alır, kilo verir. hayat nasıl ki hep düz bir çizgide ilerlemiyorsa, bedenlerimizde aynı şekildedir diye düşünüyorum ve bunu bu kadar da büyütmeye gerek yok sanki. niye sohbetler selamlaşmadan hemen sonra çoğu zaman kilo konusuna geçiyor hiç anla(ya)mıyorum!