babailerin, kalenderilerin, şeyh ahmet yesevinin, tasavvufun, bektaşi velilerin ve cümle erenlerin harmanlandığı anadolu gibi doğurgan bir ilahiyat denizinde, vahabi-selefi islamın şeriatını onaylamak, kabullenmek, benimsemek ve desteklemek nasıl mümkün olabilmektedir? tabi ki, 1970'lerden itibaren beyaz-anglo sakson-protestan efendilerin soktuğu çomaklar sayesindedir. günümüzde de, anadolu'nun geleneksel felsefelerine aykırı dayatmalar, zorlamalar ve insanlıkdışı dincilik modelleri yine batı'nın eseridir.

son olarak, laiklik, her ne kadar osmanlı atalarımızın 1800'lerden başlattığı aydınlanma ve monarşiye karşı direnme süreçleriyle öğrenilip fransa'daki seküler modelden alınmış olsa da, anadolu'nun ruhunda, köklerinde ve kanında mevcut olan bir anlayıştır. unutmayalım ki, osmanlı da hiçbirzaman pür-teokratik bir yapıda olamamış, örfi hukuk herzaman ağırlığını korumuştur...