provakatif şirince sevdalısı. bürokrasiyle, tabularla oynaması iyiydi hoştu ama sonra birşeyler oldu. önce karısının kafasına bir kavanoz bok döktüğü haberi geldi. özel hayattır falan diyip görmezden geldik*. sonra biyografi falan yazdı. biyografiden anladığı ne yüce, ne zeki ve ne harika bir insan olduğunun altını çizmekmiş. ve günlerden birgün galata'da karşılaştım. o ne özgüven, o ne kibir, o ne hastalanmış bir ruhtu yarabbim. kendini ve meziyetlerini anlatırken kendinden geçiyor adeta orgazm yaşıyordu. dumura uğramış ve utanmış bir halde ayrıldım mekandan. malesef kof bir antikahramanmış sevan nişanyan. ülke olarak vasatlık ve rezillik çemberinde yüzdükçe böyle yarı aydın ve kendim budalası tiplerle oyalanmaya devam edeceğiz sanırım.

ps: şimdilerde islamiyet üzerine eleştiriler yazmakta. eleştiriden anladığı da hakaret. nice manyağın ve cahil insanın cirit attığı ülkemizde dayak yerse bunu altın madalya gibi taşıyacağından eminim. şirince'de anormal fiyatlara kiraladığı odalarla sosyalist numarası yapmaya devam ediyor...