ben bu konuda pek talihsiz olaylara denk gelmedim. ne her şeyi sevgiliye yıkmak lazım, ne de kendine fazla yüklenmek... özel durumlar olabilir bazen. ama arada bi samimiyet kurduktan sonra o muhabbetler bile çok güzeldir aslında.
+ kaç paran var lan?
- kırk
+ iyi. bende de otuz. o zaman yemeği ben ısmarlıyorum. yol parasını sen verdin zaten. yemekten sonra çayı falan da sana kitleriz olur biter
hani ne gereksiz bir yok hepsini ben ödeyeceğim havası oluyo ne de öbür türlüsü. bu tam anlamıyla bir (bkz: çift) olunabilindiğini de gösterir bi yerde. bi ara ben sevgilime yurt dışından burda doksan kiraya alacağı sigarayı otuz beş liraya getiriyodum. yaklaşık elli liralık bonus hakkım oluyodu. ismarlatıyodum da ısmarlatıyodum. ama hani az harcadık paranın üstünü ver falan filan da yarılmamalı tabi. şaka maka bu konularda en makbul hal hiç lafını yapmamaktır bu tür şeylerin. her şeyin kendiliğinden garip bir dengeye girmesini beklemek lazım bence