benim için zaman geçtikçe imkansız hale gelmeye başladı bu eylem. geçmiş dönemlerimde sağlık problemlerim yüzünden farklı zaman dilimlerinde 6 ay ve 2 ay kadar bırakabilmiştim.

bu 2 deneyim üzerinden şu çıkarımı yapabilirim.
sigarayı bırakmak daha az bağımlı olduğun bir dönemde daha kolayken günde 2 pakete yakın içtiğin ve fiziksel olarak yoksunluğunu çok fazla hissettiğin dönemde çok daha zor. mümkünse vücut nikotin miktarına olan doyumunu artırmadan bırakabiliniyorsa bırakılmalı.
bırakmak biraz güç olsa da asıl önemli olan bıraktıktan sonraki irade diyebilirim.
mesela sigarasız yıllar geçirip, sigarayı gerçekten bıraktığınızı düşünerek “bir tane içsem bir şey olmaz” yanılgısına kesinlikle düşmemeniz gerekiyor. o içilen bir sigara tekrar başlamanın fitilini ateşlemiş oluyor.

ilaç desteği olmadan bırakmanın tek yolu bir anda kesip atmak.
azaltarak bırakırım olayı maalesef kişinin kendini kandırması. vücut her nikotin istediğinde yavaş yavaş ihtiyaç miktarını artırıyor.
mümkün olduğu kadar yoğun sigara içilen alanlardan da upuzun bir süre uzak durmanın faydası var.
hiç sigara içmeyen birisi sadece rahatsız olurken bırakan birisi için iradeyi zorlayıcı olabiliyor.
unutmayalım ki nikotin bağımlılık yapan en güçlü üçüncü madde. bağımlılığın tetiklenmemesi için ekstra çaba sarfetmek gerekiyor.