hafta içi hemen hemen her gün özellikle akşamları ve genellikle mesai saatlerinde de gerçekleştirdiğim eylem.

lubunyalar arasında kısaca " aayyyhhh rahmim daraldı beeğğ." diye ifade edilen durumdur.*

(bkz: lubunyanın çığlığı )

gülemez yaptığı hiçbir şeyden zevk alamaz, mutlu olmayı unutmuştur. gülemediği gibi ağlayamaz da. aklından atamadıkları ömür boyu onda kalacakmış gibidir. bir süre sonra eskiye döner, uçkurunun derdine düşer tekrar, herşey mükemmelleşir. bir an durup düşünür ne bok yiyorum ben diye ağlamaya başlar, sonra yine ağlayamaz, gülemez... (bkz: 50 yıllık tecrübe etmiş sanki aq dedirten entry)