bugün tarafından saldırıya uğradığım grup. metrobüs durağında oturmuş arkadaşımı bekliyordum, bir taraftan telefondan mesajlaşmalar falan. kafam eğik, gözlerimin önüne bir çift çıplak ayak geldi, bildiğin çocuğun ayakkabısı ve çorabı yok.. kafamı kaldırdığımda 5-6 yaşlarında elinde peçete olan bir çocuk gördüm. bir anda bana sarıldı, ben de geri sarıldım doğal olarak hafiften, sonra 4-5 çocuk daha gelip dört bir yandan sarıldılar falan. baya sevimli bir saldırıydı kısacası. neyse baya üzüldüm. küçüklerden birisi telefonumu karıştırıp kamerayı açıp arkadaşlarının videosunu falan çekti, sonra telefonu bana verip şarkı söyledi. hayatına çıplak ayaklarla metrobüste peçete satarak başlamak zorunda kalan çocuklar için üzüldüm.