son iki yılın en iyi filmi diyebilirim. yani iki senedir izlediklerimin arasında. bu filme absürt demek doğru değil, ama çok doğru yerden bir kapitalizm ilişkisi, baba-kız uyuşmazlığı,
bildik hollywood "iyi hisset" filmlerinden ayrı, seyirciyi bir türlü katarsis yapmayan, yapmayıp koltuğuna kilitleyen, uzun süresine (162 dakika) rağmen izleten, güldüren, güldürürken ağlatmayan, düşündürtmeyen, güldürürken sarsan filmdir toni erdmann. son iki senedir, izlediğim en iyi filmdir, american honey'i tersten okutur, sahneler akar gider.