beni çelişkili düşüncelere sevk eden kadın.

hiçbirimiz içinde yaşadığımız toplumun çarpık kolektif zihninden azade değiliz; tüm şikayet, karşıt tutum ve muhalif konumlarımıza rağmen zaman zaman kendimizi şikayet ettiğimiz dinamiklerin içinde süzülürken bulabiliyor, daha kötüsü bu çelişkinin içine düşüp onu hiç fark etmeyebiliyoruz. tuğçe kazaz'ın pek de zekice olmayan malum girişimleriyle iktidar halkasına eklemlenmeye çalıştığı süreç boyunca hakkında yazılan çizilenler de bana bahsettiğim çelişkiyi farkında olmadan taşıyıp taşımadığımı sordurtuyor. söz konusu olan kişi eski bir manken, hadi kelimelerden korkmayalım, vücudu ile iş yapıp ardından din tandanslı bir oluşuma yamanmaya çalışan bir kadın olmasa, mizah malzemesi yapma noktasında bu ölçüde istekli olur muyduk acaba? kendisiyle dalga geçmek için zihnimizi kamaştıran şey ne ölçüde pek parlak görünmeyen zekasıyla densizliğinden ve ne ölçüde 'sarışın aptal' klişesinden besleniyor merak ediyorum.

kısaca bir kadın ve eski manken olmasa yine de bu kadar iştahlı olur muyduk hakında geyik çevirmek için diye düşünüyor ama net bir sonuca ulaşamıyorum.