yolda yürüken atılan laflara ne kadar sinirini bozsa ya da incitse de karşılık vermemek (öyle öğretilmiştir), cinsel açlıktan ölen heteroseksüel türk erkeklerinin tuhaf ve çirkin bakışlarına maruz kalıp göz kaçırmaktır. bunları yapmayıp rahatsızlığını dile getirdiğinde etraftan ''bu ne cür'et'' bakışlarını hissetmektir, hemde kendi hem cinslerinden bile.
okula gidememektir. bazen çocuk yaşta, şanslıysa yetişkin iken hiç tanımadığı bir adamla evlendirilmektir türkiye de kadın olmak. hayatının tek amacını evlenip çocuk doğurmak ve onlara bakmak olduğunu zannetmektir. kocası aldatırsa ses etmemek, ''erkektir yapar'' lafını sindirmektir. ama mahallede es kaza kocasından başka bir erkekle masumca bir sohbetin bile ipini çekmeye yetmesidir, en ufak bir hareketinde orospu damgası yemektir. dayak yemektir türkiye' de kadın olmak. abisinden, babasından, kocasından... habire dayak yemektir. duygularını bastırmak, kadınlığından hatta insanlığından vazgeçmektir türkiye' de kadın olmak. eğer herhangi bir türk erkeği değil bir ömür, bir yıl bile bu şekilde yaşayabileceğini düşünüyorsa buyursun aşağılamaya devam etsin türk kadınını... ona yüze vermeyince türk kızı değil mi işte, ruslar böyle mi diye söylenmeye devam etsin... ama cidden kaçınızda bunları bir ömür sindirebilecek göt var beyler??